İşte güçlenme çalışanların işten ayrılma niyetlerini azaltır mı? Bir araştırma

Abstract

Following the developments such as the trade wars after globalization, global pandemic and the concept of "glocalization" which has been recently discussed, firms faced tough competition. Human resources of the enterprises are the essential values that those enterprises can utilize in order to keep themselves ahead in this intensive competitive environment. We conducted this research so as to reveal whether person-organization fit moderates the effect of empowerment on intention to leave the job. Unit of analysis of the research is comprised of the employees working in the industry of information technologies and personnel services. We utilized surveys and reached 158 persons from information technologies and 128 persons from personnel services sectors respectively. While we used 5 scaled-items in order to measure the empowerment which has been developed by Spreitzer (1995) and was translated thereafter into Turkish by Ton in 2008; we deployed 3 scaled-items developed by Cable and Judge and Saks and Ashforth and adapted into Turkish by Yaşar (2009) for the measurement of person-organization fit. Lastly, we made use of the scale of Babin and Boles (1998) which was adapted also into Turkish by Büte (2011) in order to assess the intention to leave the job. According to the regression results, we were not able to detect a significant moderator effect of person-organization fit on the effect between empowerment and intention to leave. --- Küreselleşme sonrası gelen ticaret savaşları, küresel korana virüs salgını ve üzerinde yeni yeni tartışılan “glokalazisyon” gibi gelişmelerle birlikte işletmeler kendilerini çetin bir rekabetin içinde bulmuşlardır. İşletmelerin insan kaynakları, işletmeleri bu rekabet ortamında ön plana çıkaracak en önemli unsurlardandır. Bu araştırma bilişim teknolojileri ve toplumsal ve kişisel hizmetler sektörlerinde çalışanların işte güçlenmelerinin işten ayrılma niyetleri üzerindeki etkisinde kişi-kurum uyumunun düzenleyici (moderatör) etkisi olup olmadığının ortaya çıkarılması için yapılmıştır. Araştırma İstanbul’da çalışan 158 bilişim teknolojileri ve 128 toplumsal ve kişisel hizmetler sektörü çalışanı üzerinde anket yoluyla yapılmıştır. İşte güçlenme’yi ölçmek için Spreitzer (1995) tarafından hazırlanıp 2008 yılında Ton tarafından Türkçe’ye uyarlanan 5 maddelik ölçek kullanılmıştır. Kişi-kurum uyumu değişkeni için ise Cable ve Judge (1996) ile Saks ve Ashforth (1997) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Yaşar (2009) tarafından yapılan üç soruluk ölçek kullanılmıştır. İşten ayrılma niyeti için ise Babin ve Boles (1998)’ın geliştirdiği ve Türkçe uyarlamasının Büte (2011) tarafından yapıldığı ölçek kullanılmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucuna göre işte güçlenmenin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde, istatistiki olarak kişi-kurum uyumunun düzenleyici etkisinin olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.