PKKda kadın teröristlerin rolü ve örgüt içi cinsel istismar

Abstract

Terör örgütleri mevcudiyetlerini devam ettirebilmek için sürekli yeni elemanlar devşirmeye muhtaçtırlar. 20. yüzyılda kadının toplumsal hayattaki ve iş hayatındaki rolünün artmasının da etkisiyle terör örgütleri kadınları örgüt içerisinde çeşitli rollerde kullanmıştır. Savaşmalarının yanı sıra çoğu zaman ikincil rollerde - kuryelik, aşçılık, temizlikçi vb. - kullanılan kadınlar, intihar saldırılarını gerçekleştirmede çeşitli avantajlara sahip olmalarından dolayı bu eylemlerde de sıklıkla tercih edilmektedir. Ayrıca bazı terör örgütlerinde kadınlar, cinsel kimlikleri ön plana çıkarılarak “yem” veya “cinsel köle” olarak da kullanılmaktadır. Çalışmada PKK’da kadın teröristlerin intihar saldırılarındaki kullanımı ve örgüt içerisinde maruz kaldıkları cinsel istismar ele alınmaktadır. Çalışmanın ana argümanı örgüt lideri Abdullah Öcalan tarafından yapılan kadın tanımlamasının gerçeği yansıtmadığı, PKK’da kadın-erkek eşitliğinin bulunmadığı ve kadınların sıklıkla cinsel istismara maruz kaldığı yönündedir. Terör çalışmaları ve kadın konusunda literatürde PKK üzerine sınırlı sayıda çalışma olması ve çoğunlukla örgütün cinsel istismar suçlarının göz ardı edilmesi nedeniyle bu çalışmanın literatürde önemli bir boşluğu dolduracağı düşünülmektedir

Terrorist organizations need to recruit new militants in order to maintain their existence. In the 20th century, the role and visibility of women in social and business life has increased, which also led to an increasing recruitment of female terrorists for various roles and purposes. Besides engaging in terrorism activities female terrorists are also used in secondary roles such as courier, cooker, cleaner, etc. They are also frequently preferred in suicide attacks as they have various advantages over male terrorists in carrying out these attacks. Furthermore, some terrorist organizations also use female terrorists as a “bait” or “sexual slaves” by putting their sexual identities in the foreground. This paper analyses the role of female terrorists in the suicide attacks carried out by PKK and the sexual abuse experienced by female terrorists. The main argument of the study is that Abdullah Öcalan’s claims about women emancipation in the PKK do not reflect the reality. On the contrary women are not equal to men in the PKK and they are often exposed to sexual abuse. This study aims to fill an important gap in the literature, since there are a limited number of studies about the role of female terrorists and sexual abuse against them in the PKK.