Die mediennutzung der kinder in hinblick auf fernseher und neue medientechnologien

Abstract

Ziel dieser Studie ist es, die Bedeutung und Notwendigkeit von Studien zur intelligenten Nutzung von Medien sowie Technologie in der digitalisierten Welt hervorzuheben und über Lösungsangebote im Hinblick auf eine Medienkompetenzaneignung zu diskutieren. Um die Beziehung zwischen Kindern und Medien besser analysieren zu können wurde für die vorliegende Arbeit eine qualitative Forschung bevorzugt. Dabei wurden zehn Mütter aus verschiedenen Wohnorten in Istanbul per Videokonferenz interviewt. Restriktionen aufgrund der Pandemie erschwerten die weitreichende Befragung und Integration der Kinder sowie Kindergartenbetreuer(-innen). Negative Erfahrungen in der Medienwelt werden heute nicht nur durch Technologie verursacht, sondern auch durch den Mangel an ausreichend qualifizierten Experten in diesem Bereich. Die wichtigste und kritischste Altersspanne von 0 bis 6 Jahren, bestimmt die Zukunft eines Kindes und das Fundament der Gesellschaft. Daher ist es wichtig, die Fähigkeit zu entwickeln, mit der Technologie zu leben, Probleme zu lösen und gleichzeitig zielgerichtet präventives Handeln zu fördern. In Bezug auf bestehenden Forschungen und den erzielten Ergebnissen, stellt sich heraus, dass dieser Prozess lediglich mit der Synergie zwischen Kind, Familie und Umwelt ermöglicht werden kann. Sowohl das fehlende Wissen und die unzureichende Kompetenz in diesem Gebiet erfordert eine umfassendere Forschung für die Entwicklung kompetenter Modelle.

Bu çalışmanın amacı, dijitalleşen dünyada medya ve teknolojinin akıllı kullanımı ile ilgili araştırmaların önemini ve gerekliliğini vurgulamak ve medya becerilerinin kazandırılmasına yönelik olası çözümleri tartışmaktır. Çocuklar ve medya arasındaki ilişkiyi daha iyi analiz edebilmek için bu çalışmada nitel araştırma tercih edilmiştir. İstanbul'da farklı yerleşim yerlerinde ikamet eden on anne ile video konferans yöntemiyle görüşülmüştür. Pandemi dolayısıyla yaşanan kısıtlamalar, çocukların ve anaokulu öğretmenlerinin kapsamlı bir şekilde görüşmelere dahil edilememelerine sebep olmuştur. Günümüzde yaşanan olumsuz sonuçlar sadece teknolojinin getirisi olmamakla birlikte; bu gelişen alanda yeterli nitelikte uzman olmamasından kaynaklanmaktadır. Bir çocuğun geleceğini belirleyen en önemli ve dahi en kritik dönem, 0-6 yaş aralığına tekabül etmekte ve toplumun temelini belirlemektedir. Bu nedenle, teknolojiyle birlikte yaşama, sorunları çözme ve aynı zamanda hedeflenen önleyici eylemleri teşvik etme becerisini geliştirmek önem arzetmektedir. Mevcut araştırmalara ve elde edilen sonuçlara bakıldığında, bu sürecin ancak çocuk, aile ve çevre arasındaki sinerji ile mümkün olabileceği ortaya çıkmaktadır. Bu alanda mevcut bilgi eksikliğinin yanı sıra yetersiz olan yetkinlikleri geliştirmek adına daha kapsamlı araştırmalar yapılması gerekmektedir. Sonuç olarak; çocukların medya yetkinliği, ancak araştırmalardan edinilen verilerle geliştirilmiş etkin ve özgün bir model ile toplumsal bilinçlenme yolunda gerçekleştirilir.