A study of institutional determination and consolidaiton in public international law : the Chagos case

Hint Okyanusu’nun ortasında bulunan Chagos Takımadaları, uzun süredir Birleşik Krallık ile eski kolonisi Mauritius arasında egemenlik anlaşmazlığına konu olmuştur. Mauritius’un 1968 yılında bağımsızlığını kazanmasından evvel, İngiliz Hint Okyanusu Bölgesi’nin kurulması amacıyla Chagos Takımadaları Mauritius’dan ayrılmıştır. Ana adalardan biri olan Diego Garcia Amerika Birleşik Devletleri’ne kiralanarak 3.000 personeli olan askeri bir üsse ev sahipliği yapmaktadır. Mauritius, hukuka aykırı bir şekilde gerçekleştiğini iddia ederek, çeşitli uluslararası hukuk mekanizmaları ile Chagos Takımadalarının kendisinden ayırılmasına itiraz etmiştir. Uluslararası Adalet Divanı (UAD), Birleşmiş Milletler Genel Kurulu (BMGK) ve Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesi’ni (UDHM) kapsayan bir sürecin ardından Mauritius hukuki zafer elde etmiştir. UAD’ın Danışma Görüşü’nde Mauritius’un dekolonizasyon sürecinde kendi kaderini tayin hakkının ihlal edildiğini tespit etmiş, UDHM Özel Daire ise Mauritius’un Chagos Takımadaları’na egemenliğini kabul ederek bu tespiti pekiştirmiştir. Bu iki karar özellikle kendi kaderini tayin hakkına verdikleri önem bakımından önem arz etmekle birlikte, bir egemenlik anlaşmazlığında hüküm vererek yetki sınırlarını esnetmişlerdir.

Located in the middle of the Indian Ocean, the Chagos Archipelago has been subject to a sovereignty dispute between the United Kingdom and its former colony, Mauritius. Before Mauritius gained independence in 1968, the Chagos Archipelago was separated to establish the British Indian Ocean Territory. The main island in the archipelago, Diego Garcia, was leased to the United States and is home to a military base with 3.000 personnel. Mauritius has been challenging the detachment of the Chagos Archipelago, which it claims to be unlawful, by using international legal mechanisms available before it. After a journey that involved the International Court of Justice (ICJ), the United Nations General Assembly (UNGA), and the International Tribunal for the Law of the Sea (ITLOS), Mauritius has achieved legal victory. The ICJ’s Advisory Opinion determined that Mauritius’s right to self-determination within the context of decolonization was violated and the ITLOS Special Chamber consolidated this finding by acknowledging Mauritius as the sovereign of the Chagos Archipelago. While these decisions are admirable for upholding the right to selfdetermination, they have stretched the jurisdictional limits of each respective institution by ruling on a sovereignty dispute.