Comparative analysis of the soft power policies of China and the European Union in Africa

Abstract

Tarihsel olarak güç mücadelelerinin merkezinde olan Afrika kıtası, son yıllarda geleneksel güçler ve yükselen güçler arasındaki rekabetin net bir şekilde görülebildiği bir sürece girmiştir. Kıtadaki dikkat çeken yeni aktörlerin başında Çin gelmektedir. Hızla gelişen ekonomisine ham madde ve pazar arayışında olan Çin, Afrika kıtası ile ilişkilerinde bu ihtiyaçlarını karşılamayı amaçlamaktadır. Çin’in Afrika kıtasına yönelik amaçları ve kıtadaki artan etkinliği, onun kıta için bir tehdit mi yoksa bir fırsat mı olduğu tartışmalarını alevlendirmektedir. Amaçlarına bakıldığı zaman neo-kolonyal endişeleri uyandıran Çin, kıta ile ilişkilerine bakıldığında, Batı merkezli bir kavram olan yumuşak gücü kendi politikasına uyarlamaya çalışmaktadır. Öteki taraftan, geleneksel güçler olarak tanımladığımız Avrupalı devletler, yeni aktörlerin kıtadaki aktivitesini arttırmasıyla, kıta ile kurduğu ilişkileri gözden geçirmeye başlamıştır. Bu sebeple kıtadaki var olan yumuşak gücünü pekiştiren ve alternatifler sunan bir yaklaşım benimsemektedir. Bu çalışmada yumuşak güç konseptinin Çin ve Avrupa Birliği’nin Afrika kıtası ile olan ilişkilerini inşa ederken nasıl anlaşıldığı ve uygulandığı karşılaştırmalı olarak analiz edilmektedir. Bu çerçevede uluslararası ilişkilerde güç kavramı ve özelde 1990 yılında J.S. Nye Jr. tarafından geliştirilen yumuşak güç kavramına odaklanılmıştır. Sırasıyla Çin ve Avrupa Birliği’nin yumuşak güç kapasiteleri, Nye’ın yumuşak güç kaynakları olarak tanımladığı kültür, politik değerler ve dış politikanın yanında ekonomi üzerinden dört kategoride tartışılmıştır. Ardından, bu iki aktörün Afrika kıtası ile ilişkilerinin tarihi arka planı; Afrika kıtasındaki yumuşak güç kapasitelerinin kültür, politik değerler, dış politika ve ekonomi üzerinden değerlendirmesi yapılmıştır. Son olarak Çin ve Avrupa Birliği’nin Afrika kıtasında uyguladığı yumuşak güç politikasının benzerlikleri ve farklılıkları belirtilerek, Afrika kıtası için avantajları ve dezavantajları ortaya konulmuştur.

Historically the African continent has been at the center of power struggles. It has been entering in a period which competition between traditional powers and rising powers can be seen clearly. The most striking one of these new actors is China. The main aim of China in Africa is to find resources and markets for its ever expanding economy. This aim with its relations in Africa and increasing activities in the continent has raised concerns about whether it is a chance or a threat to the peoples and governments of Africa. What first come to mind when we look at the aims of China in Africa are neo-colonial concerns. However; when we look at its relations with the African states and peoples, we see China trying to implement the concept of soft power in its policies in Africa. Although soft power is originally a Western concept, China tries to re formulate it into its policies. On the other hand, the European states which we call the traditional powers have started to review their relations with Africa since the arrival of new actors. Therefore, traditional powers have adopted an approach to reinforce their already existing soft power and to put alternatives for their policies in the African continent. In this study, the soft power understandings and implementations of China and the European Union in Africa will be comparatively analyzed. In this context, this study will focus on the concept of power in international relations and in particular the concept of soft power developed by Joseph S. Nye in 1990. Respectively, the soft power capacities of China and the European Union will be discussed over four categories: Culture, political values, foreign policy, and economy. J. S. Nye presents these four categories as sources of soft power. Subsequently, the historical relations of these two actors, China and the European Union will be analyzed. Their soft power capacities in Africa will be discussed again over the four aforementioned resources. Finally, the similarities and differences of the soft power policy implemented by China and the European Union in the African continent will be revealed, and the advantages and disadvantages for the African continent will be specified.