Explaining differentiated (dis)integrationin the European Union : the case of the United Kingdom

Abstract

Farklılaştırılmış entegrasyon, uzun yıllardır Avrupa entegrasyonun normal bir özelliği olmuştur. Birleşik Krallık, Avrupa Birliği’ndeki farklı politika alanlarından bir dizi opt out (dışında kalma) ile farklılaştırılmış entegrasyonun dikkate değer bir örneğiydi. Brexit süreci ile birlikte Birleşik Krallık Avrupa Birliği’nde farklılaştırılmış dezentegrasyon sürecini başlatan ilk üye devlet olmuştur. Bu bağlamda ‘‘farklılaştırılmış entegrasyon dezentegrasyona nasıl yol açtı’’ sorusu ortaya çıkmıştır. Birleşik Krallık hem farklılaştırılmış entegrasyonu hem de farklılaştırılmış deneyimleyen tek üye devlet olduğundan, bu tez Birleşik Krallık hakkında bir vaka analizine dayanmaktadır. Ampirik olarak, Avrupa Birliği Antlaşmasının 50. Maddesinin yürürlüğe girmesine kadar Birleşik Krallık’ın Avrupa Birliği ile farklılaştırılmış (dez)entegrasyon tarihini incelemiştir. Teorik olarak, bu tez farklılaşma çerçevesinde entegrasyonu ve dezentegrasyonu yan yana koymaktadır. Entegrasyondan dezentegrasyona yumuşak geçişi açıklamak amacıyla aynı zamanda ‘‘farklılaştırılmış (dez)entegrasyon nasıl oluşur’’ sorusunu da sormuştur. Bu tez bir üye devlet farklılaştırılmış entegrasyonu ne kadar çok deneyimlerse, dezentegrasyonu talep etme olasılığının o kadar yüksek olduğunu savunmaktadır. Ayrıca, ulusal çıkarlara yönelik artan endişenin Birleşik Krallık’ın farklılaştırılmış entegrasyon deneyimi yaşamasına neden olduğunu ve bunun da dezentegrasyona yol açtığını iddia etmektedir.

Differentiated integration has been a regular feature of European integration for many years. The United Kingdom was a notable example of differentiated integration with a number of opt-outs from different policy areas within the European Union. With the Brexit process, the United Kingdom became the first member state to trigger to process of differentiated disintegration in the European Union. Within this context, the question of ‘‘how differentiated integration led to disintegration’’ arose. As the United Kingdom was the only member state which experienced both differentiated integration and differentiated disintegration, this thesis is based on a case study of the United Kingdom. Empirically, it examined the United Kingdom’s history of differentiated (dis)integration with the European Union until the invocation of Article 50 Treaty on European Union. Theoretically, this thesis juxtaposed integration and disintegration within the framework of differentiation. It also asked the question of ‘’how differentiated (dis)integration occurs’’ with the purpose of explaining the smooth transition from integration to disintegration. This thesis asserts that the more a member state experiences differentiated integration, the more likely it would demand for disintegration. Moreover, it claims that the growing concern over the national interests made the United Kingdom experience differentiated integration, paving the way for disintegration.