John Austin’in Hukuki Pozitivizmdeki Yeri ve Yarattığı Tartışmalar

John Austin (1790-1859), modern hukuki pozitivizmin ilk temsilcileri arasında sayılabi lir. Austin, hukuku egemenin emirleri olarak tanımlar. Bu modelde egemen, tebaası tarafındanitaat edilen ve başka bir kişiye itaat etmeyen belirli bir kişi veya kişiler grubudur. Austin’in ku ramı hukuku toplumsal bir olgu olarak siyasi güce indirger. Bu yaklaşım, hukukun belli ahlakideğerlerden ziyade, insanların insanlara koyduğu kurallardan ibaret olduğunu savunur. Austin,hukukiliğin hukukun içinden geldiği düşüncesine de itiraz eder. Düşünür, hukuk kurallarınıahlak kurallarından ayırmak için hukukun asli enstrümanı olarak yaptırımlara işaret eder. Buyalın model, hukuka dair pek çok kabul ile ters düşmektedir. Austin’e göre anayasa hukuku veuluslararası hukuk, gerçek anlamda hukuk değildir. Bu alanlardaki faaliyetler, tarafların dav ranışlarını belli bir şablonda düzenledikleri pozitif ahlak çerçevesinde değerlendirilmelidir.Hukuki pozitivizmin diğer önde gelen temsilcileri Kelsen, Hart ve Raz, Austin’in kuramınınbazı açılardan eksik olduğunu ileri sürmüşlerdir. Buna karşın Austin’in kuramındaki birçoköge günümüz hukuk felsefesinde tekrar ele alınmakta ve etkisini muhafaza etmektedir.