Medeni usul hukukunda tanık delilinden vazgeçme
Citation
Köroğlu, A. , Tahiroğlu, F. (2020). Medeni^ usul hukukunda tanık delilinden vazgeçme. Türk-Alman Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1).Abstract
Medenî usûl hukukunda taraflarca getirilme ilkesi geçerlidir. Bu ilkenin geçerli olduğu yargılamalarda dava malzemesi (vakıalar ve deliller) kural olarak taraflarca getirilmelidir. Tarafların dava malzemesi üzerindeki hâkimiyeti, getirilen dava malzemesinin davadan çıkarılması bakımından da devam eder. Nitekim Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 196. maddesine göre, belli şartların varlığı hâlinde delilden vazgeçmek mümkündür. Bu maddede delilden vazgeçme karşı tarafın iznine bağlanmıştır. Söz konusu maddede vazgeçilecek deliller yönünden bir sınırlandırma mevcut değildir. Dolayısıyla bu madde kapsamında tanık delilinden de vazgeçilmesi mümkündür. Çalışmada tanık delilinden vazgeçilmesi konusu incelenmiştir. Bu bağlamda Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 196. maddesi, tanık delilinin gösterilmesine ilişkin hükümlerin arz ettiği özellikler bakımından değerlendirilmiştir. The principle of production of evidence by the parties is applied in Turkish Civil Procedure Law. In proceedings where this principle applies, the case material (facts and evidence) should, as a rule, be shown by the parties. At the request of the parties, according to this principle, the evidence submitted by the parties can be removed from the proceedings. There is a regulation on this issue in the Turkish Civil Procedure Code (Art. 196). Under the first paragraph of Article 196 of the Turkish Civil Procedure Code, unless the other party gives permission, it is not possible to remove the evidence from the proceeding. As can be seen, it is regulated with this article that it is possible to remove the evidence from the case and that this can be done only with the permission of the other party. The scope of this article is wide and also applied to witness evidence. In this study, the subject of removing the witness evidence from the proceeding is examined. In this context, Article 196 of the Turkish Civil Procedure Code has been evaluated in terms of the characteristics of the provisions regarding the submission of witness evidence.
