International instiutions and global crisis : UNESCO’s efforts on sdg4 and covid-19 pandemic

Abstract

COVID-19 salgını, sürdürülebilir eğitiminin önemini ve aciliyetini gün ışığına çıkarmıştır. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı’nın (UNDP) liderliğinde ilerletilen sürdürülebilirlik çalışmalarını Birleşmiş Milletlerin diğer kuruluşları da desteklemiştir. Bu bağlamda Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO); özellikle sürdürülebilir eğitim konusunda etkin bir rol alma mücadelesini COVID-19 (2019-2022) sırasında ve sonrasında göstermiştir. Bu makale, UNESCO’nun bu mücadelesinin ışığında ve uluslararası ilişkiler teorisinin merceğinden, küresel örgütlerin ve uluslararası iş birliğinin global krizlerde bir çözüm aracı olup olmadığını inceleyecektir. UNESCO'nun örnek olay incelemesiyle, neoliberallerin haklılık payı; uluslararası kurumların ve uluslararası işbirliğinin gerekliliği ve etkisi değerlendirilecektir. Makale, UNESCO'nun çabalarının ardından Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarından biri olan eğitimde eşitlik hedefine istinaden elde edilen sonucun olumluluğunu analiz edecektir. Bu gözlem ile, okulların COVID-19 sonrası UNESCO’nun eğitimde eşitlik hedefinde yaşadığı zorluklar incelenmekte ve UNESCO’nun bu zorluklara rağmen eğitim sistemini iyileştirme ve yeniden inşa etme çabasının sürdürülebilir eğitim amacına hizmet ettiği çalışmalar makalede yer almakta. Eğitim sistemlerini uzaktan öğrenme ortamına uyarlama çabalarıyla sürdürülebilir eğitimin devam etmesini sağlamak için hibrit öğrenme, sanal işbirliği ve dijital platformların kullanımı gibi yeni stratejiler COVID-19 küresel krizine yanıt vermede kullanıldı. Bu makaledeki veriler Sahra Altı Afrika'da okula kayıt, okulu tamamlama ve okuryazarlık oranı değişkenleri ile sınırlandırılmıştır. COVID-19 sırasında ve sonrasında bu değişkenlerin artış hızları yavaşlamış olsa da, COVID-19 gibi çok beklenmedik, tehlikeli ve deneyimlenmemiş bir küresel kriz yaşanmış olmasına rağmen hala artışın olduğunu görmek çok umut vericidir. Bu sebeple neoliberal yaklaşımların haklılık payı ortaya çıkmaktadır. Bu yazıda incelenen Sahra Altı bölgesinin tercih edilmesinin nedeni, düşük gelişmişlik oranı ve UNESCO'nun tercih edilme sebebi ise kurumun COVID-19 ile dolaylı ilişkisinin olmasıdır. Bu sayede uluslararası kurumların oluşan küresel krize dolaylı bir yoldan bağlantısında bile o krize çözüm olabilmesi ve bunun UNESCO ile örneklenmesi uluslararası kurumların küresel krizlerin etkisinin azalmasında olumlu bir etkisi olduğunu kanıtlar. Bu sayede bu örneklemle uluslararası krizlerin ve uluslararası kurumların arasındaki ilişki ile ilgili olan neo-liberal varsayımlarının, seçilen veri kümesi ve örneklerde, haklı olduğu kanıtlanmıştır.

The COVID-19 pandemic has brought to light the importance and urgency of sustainability education, and it has also disrupted education systems and made it difficult to implement the Sustainable Development Goals. Even though the United Nations Development Programme (UNDP) plays a crucial role as a catalyst, connecting the SDG-outlined global goals to actual on the-ground initiatives and ultimately advancing the global mission of sustainable development, some other international institutions like the United Nations Educational and Scientific Organizations (UNESCO) helps UNDP to reach the goals of 2030. This paper, through the lens of international relations theory, will try to explain as neoliberals suspected by the case study of UNESCO if global organizations and global cooperation are a help in the times of global crisis. The paper will focus on the continuity and change in the wake of UNESCO’s efforts. The analysis reveals that schools have faced difficulties delivering education that is focused on sustainability as a result of this disruption, which has impacted the implementation of the UN's objectives after COVID-19. Education reform has been incorporated into efforts to recover and rebuild education systems following a crisis, contributing to a more resilient and sustainable future. In order to ensure that sustainability education continues through efforts to adapt education systems to the remote learning environment, educators and institutions have tried out novel strategies like blended learning, virtual collaboration, and the use of digital platforms. Students can be empowered to address challenges of the present and the future by preparing students to respond to global crises, such as those involving public health, climate change, and disruptions to social and economic order. This paper is limited by the variables of school enrollment, school completion and literacy rate, and even though their increasing rate has been slowed down during and after COVID-19, it is still very promising to see that there is still and increase even though very unexpected and dangerous and not exercised global crise occurred like COVID-19. The choice of UNESCO is due to the indirect relationship of the institution to COVID-19 as the perspective of this institution analyzed in this paper is education. This choice is on purpose as even witha indirect correlation with the international institution and the global crises is seen positively interacted as seen in this case study, then neo-liberal scholars assumptions are proven to be right as international cooperation and institution is help during global crisis